Fanficki o Naruto i Bleach'u
Autor: Truskawka
Autor: Truskawka
Kategoria: Bleach, Naruto
Podkategoria: Bleach OC, Naruto OC
Opis: Wszystko zaczęło się od stworzenia przez Soul Society zmodyfikowanych dusz, dla których został utworzony specjalnie kolejny, czternasty oddział. Nie istniał on jednak zbyt długo, bo jak wiadomo dusze zostały szybko po ich stworzeniu zlikwidowane. Najgorsze było to, że ludzie przywiązali się do tego odziału, a zwłaszcza ja, która miałam tam funkcje oficera i jako nieliczna byłam zwykłą shinigami, a nie zmodyfikowaną duszą w gigai. Dano mi prawo przeżyć, tylko dlatego, że miałam przysiąc, że nikomu nigdy nie wspomnę o "tym całym zamieszaniu z oddziałami", jak zostało to nazwane przez Wodza Yamamoto. Co z tego, że przeżyłam, kiedy na moich oczach wymordowano wszystkich tych, których kochałam nawet bardziej niż rodzinę, która najchętniej dawno już wywaliłaby mnie na zbity pysk (i to dosłownie) z ich szlachetnego klanu, jakim był ród Kuchiki, z którego pochodziłam i miałam reprezentować go całą swoją postawą? Wszyscy myśleli, wtedy wraz z nimi, że się nie poddam i będę walczyć o swoją sprawiedliwość, ale ja tylko stchórzyłam i byle przeżyć uciekłam do świata żywych. Zawsze bałam się wychylać. Pozwoliłam dobrowolnie na tamtą rzeź, ale czy to już zamknięta sprawa? Czy samej uda mi się coś zdziałać? A może nie jestem do końca taka sama?
Opis: Wszystko zaczęło się od stworzenia przez Soul Society zmodyfikowanych dusz, dla których został utworzony specjalnie kolejny, czternasty oddział. Nie istniał on jednak zbyt długo, bo jak wiadomo dusze zostały szybko po ich stworzeniu zlikwidowane. Najgorsze było to, że ludzie przywiązali się do tego odziału, a zwłaszcza ja, która miałam tam funkcje oficera i jako nieliczna byłam zwykłą shinigami, a nie zmodyfikowaną duszą w gigai. Dano mi prawo przeżyć, tylko dlatego, że miałam przysiąc, że nikomu nigdy nie wspomnę o "tym całym zamieszaniu z oddziałami", jak zostało to nazwane przez Wodza Yamamoto. Co z tego, że przeżyłam, kiedy na moich oczach wymordowano wszystkich tych, których kochałam nawet bardziej niż rodzinę, która najchętniej dawno już wywaliłaby mnie na zbity pysk (i to dosłownie) z ich szlachetnego klanu, jakim był ród Kuchiki, z którego pochodziłam i miałam reprezentować go całą swoją postawą? Wszyscy myśleli, wtedy wraz z nimi, że się nie poddam i będę walczyć o swoją sprawiedliwość, ale ja tylko stchórzyłam i byle przeżyć uciekłam do świata żywych. Zawsze bałam się wychylać. Pozwoliłam dobrowolnie na tamtą rzeź, ale czy to już zamknięta sprawa? Czy samej uda mi się coś zdziałać? A może nie jestem do końca taka sama?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz